โดย Geoff Roberts
ในโลกของการเพาะกายหรือชีวิตโดยทั่วไปสำหรับเรื่องนั้นมีบางสิ่งที่โกหกบ่อยเท่าหรือในระดับเดียวกับน้ำหนัก ไม่ว่าจะเป็นคนอ้วนที่ลดน้ำหนักที่อ้างสิทธิ์ของพวกเขาคนผอมและ/หรือนักเพาะกายเพิ่มน้ำหนักที่อ้างสิทธิ์หรือแม้แต่คนโกหกเกี่ยวกับน้ำหนักเท่าไหร่ที่พวกเขาสามารถหรือยกได้ หัวข้อน้ำหนักมีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงความจริงเช่น IFBB Pro Jon Andersen หลีกเลี่ยงคาร์โบไฮเดรต นี่คือสิ่งที่ชี้ให้เห็นในวงการเพาะกายในขณะนี้จากนั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งของ Lonnie“ The Swami” Teper แต่ก็ไม่ค่อยได้ดูอย่างใกล้ชิด เมื่อตรวจสอบน้ำหนักตัวที่อ้างสิทธิ์ของนักเพาะกายมืออาชีพที่แตกต่างกันในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเป็นที่ชัดเจนว่านักกีฬาส่วนใหญ่ของเราอาจมีจมูกใหญ่กว่า Woodcutter ที่ตั้งใจไว้
มันจะไม่รับผิดชอบที่จะบอกว่า 100% ของนักกีฬาของเราพองน้ำหนักอย่างมาก ข้อความเช่นนี้สามารถพิสูจน์ได้ผิดในการซื้อระยะสั้นกับการเปรียบเทียบขั้นพื้นฐานของนักกีฬาบางคนบนเวที ตัวอย่างที่สำคัญของนักกีฬาที่บอกความจริงที่เปิดเผยนักกีฬาที่มีความซื่อสัตย์น้อยกว่า ได้แก่ Dexter Jackson และ Phil Heath ในปี 2008 Olympia, Kai Greene และ Phil Heath ที่ Olympia 2012 รวมถึง Dexter และ Branch Warren ที่ Olympia 2015 ในปี 2551 Dexter อ้างว่ามีน้ำหนักอยู่ที่ 237 หรือ 238 ฟิลในปีเดียวกันอ้างว่ามีน้ำหนัก 227 ตอนนี้เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าฟิลคือ 5’9 “ในขณะที่ใบมีดเป็นเพียง 5’6” ลองดูรูปเปรียบเทียบของทั้งสองในปี 2008 และพยายามอธิบายว่า Dexter ออกมาชั่งน้ำหนักฟิลด้วยปอนด์สิบบวกในขณะเดียวกันก็สั้นลงสามนิ้ว สตีเฟ่นฮอว์คิงจะมีมือของเขาเต็มไปด้วยคนนั้น เรามาถึงโอลิมเปียในปีนี้ซึ่ง Dexter อ้างว่ามีน้ำหนักประมาณ 245 ปอนด์บนเวที ราวกับว่าความจริงที่ว่าเขาไม่เห็นได้ชัดว่าไม่ได้รับน้ำหนักเต็ม 10 ปอนด์โดยพิจารณาว่าเขาได้รับรางวัล Sandow ใน ‘08 ไม่เพียงพอคุณก็มีปัจจัย Warren Branch ด้วย สาขาที่อ้างว่ามีน้ำหนักเท่ากัน (245) เป็นความสูงเท่ากันกับ Dexter แต่มีขนาดใหญ่กว่าในทุกด้านโดยมีข้อยกเว้นที่เป็นไปได้ของแขน ขาของเขามีขนาดใหญ่ขึ้นอย่างมากมีขนาดใหญ่กว่าและหนาขึ้นด้านหน้าไปด้านหลังมาก เป็นไปได้อย่างไรที่ทั้งสองกีฬามีน้ำหนักตัวเท่ากัน? อาจจะเป็นกิ่งก้านครึ่งตัวทำให้กระดูกของเขากลวง? อาจจะไม่.
ในการแสดงที่จ้องมองมากที่สุดของธุรกิจตลกน้ำหนักตัวคุณมีการเปรียบเทียบ Kai และ Phil ที่ขัดแย้งกันมากจากการมีอคติของ Mr Olympia 2012 ในการป้องกันนักกีฬาการเปรียบเทียบนี้ขึ้นอยู่กับการเรียกร้องของโค้ชเตรียมของพวกเขาไม่ใช่นักกีฬาเอง George Farah อ้างว่า Kai ชั่งน้ำหนัก 265 ที่อคติในขณะที่ Hany Rambod อ้างว่า Phil ชั่งน้ำหนัก 250 ในช่วงเวลาเดียวกัน ไค (ใครสั้นกว่าฟิล) ที่หนักกว่าสิบห้าปอนด์ที่หนักกว่าฟิล? น่าเสียดายสำหรับความถูกต้องของการเรียกร้องเหล่านี้เรามีรูปภาพจำนวนมากที่พิสูจน์ได้ว่าสิ่งนี้ไม่สามารถทำได้ จอร์จจะต้องมีสปอนเซอร์กับโรงงานเสื้อโค้ทเบอร์ลิงตันเพื่อดึงผ้าขนสัตว์ไว้เหนือดวงตาของเรา จากนั้นก็มีกรณีที่อยากรู้อยากเห็นของเดนนิส“ ใหญ่” หมาป่า หากมีใครคอยจับตาดูอาชีพของยักษ์เยอรมันเขาได้อ้างน้ำหนักในระดับสูง 260 เมื่อพิจารณาว่าโอลิมเปียปี 2550 ซึ่งหมายความว่าตามเดนนิสเขาไม่ได้เพิ่มน้ำหนักใด ๆ ในช่วงแปดปีที่ผ่านมา อาจเป็นกรณีที่หมาป่าตัวใหญ่ตัวใหญ่ตัดสินใจที่จะปักน้อยลงทุกปีทำให้การเรียกร้องของเขายังคงอยู่เหมือนเดิมเมื่อน้ำหนักที่แท้จริงของเขาเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็เห็นได้ชัดว่าเดนนิสมีน้ำหนักอย่างไม่ต้องสงสัยเลยว่าปี 2550!
ในปี 1988 มีการชั่งน้ำหนักอย่างเป็นทางการในคืนก่อนที่นายโอลิมเปีย น้ำหนักตัวของคู่แข่งเกือบทั้งหมดอยู่ในระดับต่ำอย่างน่าประหลาดใจเมื่อเทียบกับสิ่งที่พวกเขาอ้างว่าเป็นเรื่องผิดปกติพอ ๆ กับการค้นหาว่าใครโอปราห์โหวตให้ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีสองครั้งสุดท้าย ที่กล่าวว่าการมีน้ำหนักสาธารณะในวันนี้อาจไม่ใช่ความคิดที่ไม่ดี อย่างน้อยที่สุดมันก็เป็นอีกปรากฏการณ์ที่แฟน ๆ จะดูในขณะที่ทำการสนทนาและการอภิปรายที่ดีทำให้อุตสาหกรรมอื่น ๆ ต้องพูดพล่อย
แม้ว่ามันอาจฟังดูเหมือนเรื่องเงินเฟ้อน้ำหนักนี้เป็นการขุดโดยตรงที่นักเพาะกาย แต่ก็ไม่ได้เป็นจริง งี่เง่าเท่าที่อาจฟังดูน้ำหนักตัวที่ผู้ชมหรือผู้พิพากษาได้รับการบอกเล่าและเชื่อว่าจะมีผลต่อการที่จิตใจของเขาหรือเธอรับรู้ร่างกายที่อยู่ในมือแม้ว่าจะอยู่ในระดับเล็กน้อย สมมติว่าคู่แข่งสองคนกำลังจะแข่งขันกันเองด้วยความสูงและน้ำหนักเท่ากัน หากหนึ่งในคู่แข่งเหล่านี้อ้างว่าเขาหนักกว่าสิบห้าปอนด์มากกว่าที่เขาเป็นจริงและคู่แข่งรายอื่นกำลังบอกความจริงอย่างเคร่งครัดผู้คนจำนวนมากจะรับรู้คู่แข่งรายแรกโดยอัตโนมัติเมื่อพวกเขาก้าวออกไปบนเวที ผลลัพธ์สุดท้ายของความจริงนี้คือคู่แข่งที่จะจริงใจเกี่ยวกับน้ำหนักของพวกเขาเพิ่มปอนด์เทพนิยายให้กับร่างกายของพวกเขาในความพยายามที่จะหยุดสูญเสียความได้เปรียบใด ๆ พบกันนี้HOD อาจดูไม่มีนัยสำคัญ แต่เมื่อคุณอยู่ในระดับมืออาชีพที่ดูแลความแตกต่างระหว่างครั้งแรกและครั้งที่สองไม่มีอะไรไม่มีนัยสำคัญ